Hoe ze door mijn ogen het land innam, hoe
we in elk dorp en in elke stad een nieuw begin
brachten, hoe na het knippen van het lint
haar warmte steeds even in me hangen bleef.

——————————————————–

Het moment dat de prinsesjes me vinden en
gebruiken voor het open knippen van zakjes
saté, knutselwerkjes. Mijn bladen besmeurd
met die waterige bruine saus of behanglijm.

Noem het verknipt, maar die dikke duim die
straks door me heen steekt, ik slaap er slecht van.
Het meest echter vrees ik het moment waarop
hij zegt dat een schaar helemaal niet praten kan.

Voor Koninginnedag/kroningsdag 2013