Komedie | Dichter bij Zutphen

Alleen de coulissen horen wat er gezegd
wordt in dit stuk. Volk uit andere zalen
is al tevreden naar huis. In rode stoelen
staren wij nog altijd in het donker naar

gesloten gordijnen. Soms verschijnt er
een pratend hoofd dat zijn tekst kwijt is.
Rollen wisselen met het verschijnen
van de nieuwste krant. Niemand lacht.

Het wachten is op een souffleur die
zijn stem durft te verheffen, vragen
te stellen waarvan de antwoorden

onze stemmen hun plek geven:
wie is er zo bang voor de spot
wie zit er hier op het pluche?