Voor Fons Lansman
Groenmarkt
Zo moet hij het gekend hebben de marktdag
de neergelaten luifels de langgerekte ramen
hotel de Hollandse Tuin de achteloze fiets
de vrouwen wit geschort en lichtelijk bemand
de jongen met kniebroek en bretels op stap
door de eeuw van zijn vader naar het Mantelhuis
met natte penseelstreken op het doek gebracht
gedroomde kindertijd – een gefixeerd verlangen -
het onheil liet nog even op zich wachten
waar gevels oud en vogels hoog de ruimte vangen
van een schijnbaar licht en argeloos bestaan
beeldend columnist van een verloren tijd
wat hem bezielde is te vinden in dit tafereel
een Zutphens aquarel als troost voor wat ooit was
Ton Luijten
© Dichter bij Zutphen