dus daar sta je in de schemer met je tong je overhemd schoon te maken climax van de trip door het oerwoud van lijven muren benen stegen armen torens hoofden op zoek naar een kruimel van het medicijn een boon op een klein lapje grond is genoeg om een idee te laten groeien als een bos bruine krullen een festival als een doos bonbons je weet nooit wie je tegen komt een glimp van haar is de flinter die smelt op je vingertop en je krijgt zin je onder te dompelen in de bitterzoete stroom die door de straten van je hart stroomt maar dat staat vreemd wachtend op de laatste bus naar huis en dan kom je alleen thuis en rest je niets anders dan in de schemer de chocola van je overhemd likken

© Tim Pardijs, Chocoladefestival Zutphen 2014