En dan opeens staat daar
een vrouwenbeeld
niet eens verscholen
ze is van plan te duiken
het is een paar seconden voor de duik
de benen gebogen de kont naar achter
de vingers gestrekt tegen elkaar
alsof ze bidt dat alles goed gaat
na de sprong in de rivier.

Als de tijd daar mag zijn
duiken haar zusters elders op
en het water van de Berkel in
wat een groots gezicht
het weerzien te aanschouwen
hoe allen aan het eind de sluis verlaten
en luidkeels kiezen voor het ruime sop.

Maar tegen de winter zal de vrouw
stilletjes verdwijnen
warm worden verwend
tot het weer tijd is om te baden
hier of in het ongewisse.

© Mas Papo, stadsdichter Zutphen 2017 -