Ton Luijten werd in 1939 geboren in Wijchen, woonde in verschillende plaatsen in Gelderland, waaronder lange tijd in Oosterbeek. Tegenwoordig woont hij in Warnsveld.

Ton werkte als docent Nederlands en kunstgeschiedenis in Arnhem. Ook nadat hij zijn baan als docent beëindigde, deelde hij zijn kennis met anderen door middel van cursussen over de relatie tussen poëzie en beeldende kunst.

Ton Luijten heeft veel geschreven: poëzie, maar ook novellen, columns, een detectiveroman en teksten voor toneel en musical. Zijn meest recente werk, waaronder de poëziebundel ‘blauwe kustlijn’, is uitgegeven bij uitgeverij Kontrast. Ton Luijten is redactielid van het literaire tijdschrit PoëziepuntGL.
Naast het schrijven houdt Ton Luijten ook voordrachten en treedt hij op als presentator van poëzie-avonden in theater Luxor in Zutphen.

Ton Luijten in zijn sollicitatie als stadsdichter:
“Een stadsdichter schrijft doorgaans gelegenheidspoëzie. En die gelegenheid vraagt soms om ‘oppervlakte’ soms om ‘diepte’, soms om de klassieke dichtvorm en soms om poësie parlante. Een stadsdichter resoneert het stadsgebeuren afwisselend in enthousiasme, weemoedige, kritische en humoristische taal. Zo zou ik het doen.
Een belangrijke eigenschap van een stadsdichter moet ook de performance zijn. Publiek optreden vraagt om een boeiende voordracht, waarin emotie en humor niet geschuwd mogen worden.

Zo zou ik het doen…”

Op maandag 13 April 2015 overleed Ton Luiten

In de Stentor stond daarover het volgende artikel:

WARNSVELD  - Ton Luijten, oud-stadsdichter van Zutphen, is maandag 13 april temidden van zijn gezin overleden. De Warnsvelder was al geruime tijd ziek.

Ton Luijten was stadsdichter van Zutphen in de jaren 2009 en 2010. Daarna was hij columnist voor de Stentor.

De neerlandicus werkte jaren als docent Nederlands, de tweede helft van zijn loopbaan was hij verbonden aan het CITO.

Ton Luijten heeft een reeks van publicaties op zijn naam staan. Hij schreef vakliteratuur, maar leverde ook bijdrages aan literaire tijdschriften, schreef korte verhalen, een detective en veel poëzie. Het werk van Ton Luijten kenmerkte zich door een zeer toegankelijke stijl en een groot gevoel voor humor. Die eigenschappen maakten hem geliefd bij een breed publiek.

 

Stadsdichters Anna Wiersma, Hanz Mirck en Tim Pardijs hebben onderstaande gedichten gemaakt ter nagedachtenis aan Ton Luijten.

In memoriam

Een grote man is
van ons weggegaan.
Markant was hij,
met goed
gescherpte pen
voor vers, of krant.
Een anekdote
had hij altijd
weg te geven,
met in zijn ogen
schalks een twinkeling.
Soms kregen wij
een glimp te zien
van de kwajongen
die buiten alweer
op de fiets gesprongen
huiswaarts reed.
Wij missen deze grote man,
Ton Luijten.

Anna Wiersma

 

OP DE PLANKEN

In memoriam Ton Luijten

Dwarrelende blaadjes, je laat ze vallen
als een gedicht klaar is. Na je optreden
liggen alle grappen op de grond,
humor is een ernstige zaak.

Het laatste blad houd je lang in je warme hand,
lachend naar je publiek. Je laat ons
gissen of er nog een zin zal komen,
net als de eerste keer dat we je hoorden.

Hanz Mirck en Tim Pardijs