Na het cellofestival

De gewelven kaatsen t’rug wat heeft geklonken.
Voorzichtig start een daverend publiek
applaus – driewerf hoera voor de muziek!
In de Sint Janskerk is de Zomer uitgeschonken
en hebben liefhebbers de beker leeggedronken;
tot op de laatste druppel droog. Slechts de ritmiek
van regen redt de akoestiek
van de ruimte zonder cello’s, die verzonken
in hun koffers mogen rusten. Magnifiek
waren de moments suprêmes, de vonken
vlogen er vanaf. Einde hectiek:
Café De Deur heeft net een rondje ingeschonken:
Een groep cellisten proost, roept luid – het glas geheven:
“Op de muziek! En op editie nummer zeven!” 
 

© eke mannink, stadsdichter van zutphen.

Vandaag, 28 augustus, was de laatste dag van het Internationaal Cellofestival 2011 in Zutphen. Een concert in de Burgerzaal (van cellist Harro Ruijsenaars en pianist Eke Simons) maakte grote indruk. Daarom kon ik het niet laten om een sonnet te schrijven. Het is geïnspireerd op het slotconcert van het 5-daagse festival (met sopraan Johannette Zomer).