De schok, de slag.
Een gapende leegte.
Muren trekken zich hoog op.
Niets meer om te inhaleren,
longen mee te asfalteren,
nicotine absorberen.
Afhankelijkheid accepteren.
Tezelfdertijd beweren,
dat het einde nadert.

Nee, nooit kunnen wij nog zonder.
Kent u nog die automaat?
In duistere nachten van onvermogen.
Verwachting, troost en toeverlaat.
Nachtzoen van een muze.
Als een pleister op de wond,
een bedwelmende illusie,
hunkering naar almaar meer.
STOP ermee, zeggen degelijke lieden.

Maar leven zonder kunst
is gelijk gekooid verlangen.
Uitzicht zonder horizon.

© Merel Hubatka, stadsdichter Zutphen 2019 -

 In de Bibliotheek van Zutphen staat een sigarettenautomaat gevuld met Pakje Kunst. Dit gedicht schreef ik ter ere van de opening op 21 juni 2019, en stond gedrukt op ansichtkaarten.