een oranje vaantje op een fiets
scheurt voorbij in de drukte van de straat
het wappert als je maar hard genoeg rijdt

hij ontwijkt de kleedjes zoals ik
het beheer mijd van mijn cijferboeken

de jongen en ik
we kennen vandaag geen tijd

hij lacht de mensen toe
ziet zich weerspiegeld in een feest
ik kijk het aan en vindt mij stapvoets
gaan met vegen op neus en wang
mijn zakdoek aan een stok geknoopt

een zonderling en
niemand die zich stoort

we moeten stilstaan voor muziek
in harmonie ons tegemoet
de jongen trommelt op zijn stuur
alsof hij alle nummers kent de mooiste drummer
van de band heeft rode wangen doet
of iedereen hem hoort

we zijn allemaal zijn vriend
hij speelt voluit voor jou en mij
zo vrij op deze gulle dag

koning te rijk
voor hem is iedereen een majesteit
en zo gewoon en als je door zijn ogen kijkt
de wereld nog zo jong

zo veilig en zo vrij
er kan hem niets gebeuren
hij keek hier al zo lang naar uit

ik zie hém en in hem mij
mij in mijn jongensjaren
zet even alle klokken stil

de lach op zijn gezicht bewaren
en mee gelukkig zijn

© Mas Papo, stadsdichter Zutphen 2017 -

geschreven en voorgedragen bgv Koningsdag, vrijdag 27 april, 2018